کمبود مواد مغذی در ژربرا اغلب به صورت علائم مشخصی در برگها، گلها و رشد کلی گیاه ظاهر میشود و کیفیت و عملکرد را کاهش میدهد. کمبود نیتروژن معمولاً باعث رنگپریدگی و کوتاهقدی گیاهان با زرد شدن برگهای مسنتر میشود، در حالی که کمبود فسفر منجر به شاخ و برگ سبز تیره، رشد ضعیف ریشه و تأخیر در گلدهی میشود. کمبود پتاسیم به صورت سوختگی حاشیه برگها، ساقههای ضعیف و گلهای کوچکتر خود را نشان میدهد. کمبود کلسیم میتواند باعث بدشکلی برگهای جوان و سقط جوانه گل شود و کمبود منیزیم به صورت کلروز بین رگبرگی در برگهای مسنتر ظاهر میشود. کمبود ریزمغذیها، مانند آهن، منگنز یا بور، منجر به کلروز، تغییر شکل برگها، شکنندگی ساقهها و رشد ضعیف گل میشود. شناسایی و اصلاح این عدم تعادلها از طریق کوددهی متعادل و مدیریت صحیح pH برای تولید سالم ژربرا بسیار مهم است.
برای رشد و گلدهی بهینه، ژربرا به محیطی متعادل همراه با مدیریت دقیق تغذیه نیاز دارد. آب و هوای ایدهآل معتدل است، با دمای روز بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد و دمای شب حدود ۱۵ تا ۱۸ درجه سانتیگراد، زیرا گرمای شدید یا سرما میتواند کیفیت گل را کاهش دهد. ژربرا نور روشن و غیرمستقیم را با دوره روشنایی روزانه ۱۲ تا ۱۴ ساعت و گردش هوای خوب برای کاهش فشار بیماری ترجیح میدهد. محیط کشت باید زهکشی خوبی داشته باشد، سست و کمی اسیدی (pH ۵.۵ تا ۶.۵) با مواد آلی بالا برای حمایت از ریشههای سالم باشد. برای تغذیه، یک رژیم کودی متعادل ضروری است: نیتروژن (N) برای رشد رویشی، فسفر (P) برای رشد ریشه و گل، و پتاسیم (K) برای استحکام ساقه و رنگ/اندازه گل. کلسیم کافی (Ca) از بدشکلی جلوگیری میکند، منیزیم (Mg) برگهای سبز را حفظ میکند و ریزمغذیهایی مانند آهن، بور و منگنز برای جلوگیری از کلروز و بدشکلی گل حیاتی هستند. آبیاری مکرر اما متوسط با آب تمیز، اجتناب از غرقاب شدن، به حفظ ریشههای سالم کمک میکند. نظارت منظم بر EC و pH تضمین میکند که مواد مغذی بدون ایجاد تنش شوری در دسترس هستند.
کمبود عناصر ماکرو-N (نیتروژن)
کمبود نیتروژن در ژربرا به صورت زرد شدن (کلروز) برگهای جوانتر بروز میکند که منجر به رنگ سبز روشنتر در کل گیاه و اندازه کوچکتر گیاه میشود. این کمبود منجر به کاهش رشد، کوچکتر شدن برگها و پیری زودرس برگها میشود، زیرا نیتروژن برای رشد رویشی سالم بسیار مهم است. محتوای نیتروژن کمتر در بافت برگ با این علائم بصری مرتبط است و گیاهان در صورت کمبود نیتروژن، رشد کند و قدرت کمتری نشان میدهند. کوددهی مناسب نیتروژن برای جلوگیری از این علائم و حمایت از رشد و گلدهی بهینه ژربرا ضروری است. این کمبود در تولید تجاری به دلیل کمبود نیتروژن یا شرایط نامناسب محیط کشت رایج است.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس) به زودی محصولات بیشتری در این زمینه منتشر خواهد شد.
کمبود عناصر ماکرو-P (فسفر)
کمبود فسفر در ژربرا با برگهای سبز تیرهتر در ابتدا و به دنبال آن رنگ سبز روشنتر تا سبز مایل به زرد و ایجاد رنگ بنفش – به ویژه در برگهای پایینی و مسنتر – مشخص میشود. با پیشرفت کمبود، برگها ممکن است کوچک و پیچیده شوند، رشد و گلدهی گیاه متوقف میشود و گلهای تولید شده ممکن است کوتاه و رنگپریده باشند. این علائم در برگهای مسنتر بارزتر هستند زیرا فسفر یک ماده مغذی متحرک در گیاه است و کمبود آن اغلب ناشی از کوددهی ناکافی، فسفر کم در خاک یا شرایطی است که جذب مواد مغذی را کاهش میدهد.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو-K (پتاسیم)
کمبود پتاسیم در ژربرا ابتدا به صورت نکروز قهوهای یا برنزه روشن در امتداد حاشیه برگهای بالغ و مسنتر ظاهر میشود و نواحی نکروزه به مرور زمان بزرگتر میشوند. با پیشرفت کمبود، حاشیههای آسیبدیده ممکن است گستردهتر شوند و در نهایت باعث قهوهای شدن و باعث از بین رفتن کل حاشیه برگ شوند، در حالی که مرکز برگ سبز باقی میماند. از دیگر علائم میتوان به پیچ خوردگی برگ و کاهش قدرت گیاه اشاره کرد. این وضعیت در صورت عدم اصلاح با کوددهی مناسب پتاسیم منجر به کاهش وزن خشک، رشد ضعیف و کاهش گلدهی و سلامت کلی گیاه میشود.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- منیزیم (Mg)
کمبود منیزیم در ژربرا در ابتدا به صورت کلروز بین رگبرگی (زرد شدن بین رگبرگها) در برگهای پایینی و مسنتر بروز میکند، در حالی که رگبرگها سبز باقی میمانند. با پیشرفت کمبود، زردی گسترش مییابد و لکههای قهوهای نکروزه روی این برگهای مسنتر ایجاد میشود. منیزیم در داخل گیاه متحرک است، بنابراین علائم ابتدا در برگهای مسنتر ظاهر میشوند زیرا گیاه منیزیم را به بافتهای جدیدتر منتقل میکند. کمبود میتواند باعث کاهش قدرت و رشد ضعیف شود. اغلب، کمبود منیزیم به دلیل تضاد با سطوح بالای کلسیم یا سایر عناصر رخ میدهد.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- کلسیم (Ca)
کمبود کلسیم در ژربرا با ظهور لکههای قهوهای بین رگبرگها در برگهای تازه بالغ شده و برگها در نیمه آخر مرحله رشد آنها مشخص میشود، که نکروز به تدریج بزرگ شده و به برگهای قدیمیتر گسترش مییابد. رشد جدید معمولاً ابتدا تحت تأثیر قرار میگیرد و برگهای بدشکل، فنجانی یا چروکیده با لکههای قهوهای در امتداد حاشیه برگها و رگبرگهایی که قهوهای میشوند را نشان میدهد. این کمبود همچنین رشد نوک ریشه را مهار میکند و در نتیجه گیاهان کوتاهقد با ارتفاع کاهش یافته، گرههای کمتر و سطح برگ کمتر ایجاد میشود. کلسیم در گیاهان بیحرکت است، بنابراین علائم عمدتاً بر بافتها و مریستمهای جوان و با رشد سریع تأثیر میگذارند. کمبود کلسیم میتواند با جذب ضعیف کلسیم به دلیل خاک غرقاب، رقابت با سایر مواد مغذی یا میزان تعرق پایین تشدید شود، و تغذیه مناسب کلسیم را برای رشد سالم ژربرا ضروری میکند.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- گوگرد (S)
کمبود گوگرد در ژربرا با برگهای جوانتر به رنگ سبز روشنتر تا زرد مایل به زرد مشخص میشود، زیرا برگهای تازه بالغ شده دچار کلروز یکنواخت میشوند که الگوهای بین رگبرگی مشخصی را نشان نمیدهد. این کمبود منجر به برگهای کوچکتر، اغلب زرد-سفید و توقف رشد، از جمله کاهش اندازه ریشه میشود. علائم ابتدا در برگهای جوانتر ظاهر میشوند و حتی پس از استفاده از نیتروژن نیز ادامه مییابند، به دلیل نقش گوگرد در فرآیندهای ضروری مانند تشکیل کلروفیل و سنتز پروتئین. با ادامه کمبود، رنگ گل نیز ممکن است محو شود و کیفیت کلی گیاه کاهش یابد، و تغذیه کافی گوگرد برای رشد سالم و شکوفهها در ژربرا بسیار مهم است.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر میکرو-Fe (آهن)
کمبود آهن در ژربرا در درجه اول با کلروز بین رگبرگی (زرد شدن بین رگبرگها) در برگهای جوانتر و تازه بالغ شده مشخص میشود، در حالی که رگبرگها سبز باقی میمانند. این اتفاق به این دلیل میافتد که آهن در داخل گیاه بیحرکت است، بنابراین علائم کمبود ابتدا در رشد جدید ظاهر میشوند. برگهای آسیبدیده در نهایت ممکن است با پیشرفت کمبود، لکههای کوچک نکروزه ایجاد کنند. علل کمبود آهن شامل pH بالای بستر (معمولاً بالاتر از ۶.۲)، کمبود آهن در محیط کشت یا کود، بیماریهای ریشه، دمای سرد و شرایط غرقابی است که عملکرد ریشه و جذب مواد مغذی را مختل میکند. مدیریت شامل اطمینان از pH مناسب (۵.۸ تا ۶.۲)، استفاده از کلاتهای آهن در صورت لزوم، رسیدگی به سلامت ریشه و جلوگیری از آبیاری بیش از حد است.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر میکرو-Mn (منگنز)
کمبود منگنز در ژربرا معمولاً باعث کلروز بین رگبرگی (زردی بین رگبرگها) در برگهای جوانتر میشود، مشابه کمبود آهن، با نواحی برگ زرد تا سفید و رگبرگهای سبز نسبتاً پهن. در شرایط کمبود شدید، لکههای قهوهای نکروزه بین رگبرگها ایجاد میشوند و حاشیه برگها ممکن است پیچیده، چروکیده یا موجدار شوند. رشد برگهای جدید اغلب متوقف میشود و کمبود شدید منجر به برگهای بدشکل و پژمرده میشود که ظاهری سوخته یا چروکیده به گیاه میدهد. کمبود منگنز معمولاً در خاکهایی با pH بالا یا زهکشی ضعیف رخ میدهد که دسترسی به منگنز را برای ریشهها محدود میکند. این نوع کمبود در کشت ژربرا به خوبی ثبت شده است و در صورت لزوم میتوان با مکمل منگنز آن را اصلاح کرد.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر میکرو-Cu (مس)
کمبود مس در ژربرا با تغییر شکل برگهای جوان و کلروز بین رگبرگی در برگهای تازه بالغ مشخص میشود که باعث کاهش قدرت گیاه و کاهش کیفیت و عملکرد آن میشود؛ در میان کمبودهای ریزمغذیها، علائم مس معمولاً اولین علائمی هستند که ظاهر میشوند و باید زود تشخیص داده شوند تا از آسیب بیشتر در تولید گل جلوگیری شود.


















































