مدیریت مواد مغذی یک جنبه حیاتی در کشت بادمجان است زیرا بادمجانها برای حمایت از رشد سریع و تولید پایدار میوه به تأمین زیاد و مداوم مواد مغذی، به ویژه نیتروژن، فسفر و پتاسیم، نیاز دارند. مدیریت صحیح مواد مغذی با افزایش فتوسنتز، توسعه ریشه و کارایی جذب مواد مغذی، عملکرد، اندازه میوه و کیفیت را افزایش میدهد. همچنین با افزایش در دسترس بودن مواد مغذی و فعالیت میکروبی، سلامت خاک را بهبود میبخشد. مدیریت یکپارچه مواد مغذی، با ترکیب منابع آلی و معدنی، به حفظ حاصلخیزی خاک کمک میکند و تأمین متعادل مواد مغذی را تضمین میکند که منجر به بازده اقتصادی بالاتر و تولید پایدار میشود. بدون مدیریت کافی مواد مغذی، بادمجانها از رشد ناقص، رشد ضعیف میوه و کاهش مقاومت در برابر تنشهای محیطی رنج میبرند و در نهایت سودآوری و موفقیت محصول را محدود میکنند.
کمبود عناصر ماکرو-N (نیتروژن)
کمبود نیتروژن در بادمجان باعث علائمی مانند رشد کوتاه و باریک، برگهای زرد کمرنگ که از شاخ و برگهای قدیمیتر شروع میشوند، گاهی اوقات با ته رنگهای صورتی یا بنفش و کاهش اندازه و تعداد برگ میشود. این کمبود تولید کلروفیل را محدود میکند و منجر به کلروز و فتوسنتز ضعیف میشود که متعاقباً منجر به گلدهی ضعیف، تشکیل میوه و عملکرد ضعیف میشود. علاوه بر این، کمبود نیتروژن بر جذب و کارایی استفاده از سایر مواد مغذی ضروری مانند فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و گوگرد تأثیر میگذارد و باعث عدم تعادل تغذیهای گستردهتر میشود. اگر به سرعت به آن رسیدگی نشود، کمبود نیتروژن پایین منجر به گیاهان ضعیف با کاهش قابل توجه رشد و بهرهوری میشود.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس) به زودی محصولات بیشتری در این زمینه منتشر خواهد شد.
کمبود عناصر ماکرو-P (فسفر)
کمبود فسفر در بادمجان عمدتاً به صورت توقف رشد با برگهای کوچک و تأخیر در بلوغ ظاهر میشود. برگهای مسنتر اغلب به رنگ سبز تیره تا آبی درمیآیند و گاهی اوقات به دلیل تجمع آنتوسیانینها به رنگ قرمز- بنفش یا بنفش درمیآیند. این کمبود میتواند باعث پیچ خوردن برگها، بدشکل شدن و نشان دادن رگههای بنفش یا لکههای مایل به سیاه، به ویژه روی دمبرگهای برگ و ساقهها شود. رشد ریشه عموماً ضعیف است و اغلب افزایش نسبت ریشه به ساقه مشاهده میشود زیرا گیاه منابع را به سمت توسعه ریشه منحرف میکند. فسفر برای انتقال انرژی، فتوسنتز، توسعه ریشه، گلدهی و تولید بذر حیاتی است، بنابراین کمبود آن به طور قابل توجهی رشد بادمجان، تشکیل میوه و عملکرد کلی را محدود میکند.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو-K (پتاسیم)
کمبود پتاسیم در بادمجان با زرد شدن و سوختگی در امتداد حاشیه برگها مشخص میشود که معمولاً زرد شدن یا سوختگی حاشیه برگ نامیده میشود و معمولاً ابتدا در برگهای مسنتر ظاهر میشود. با پیشرفت کمبود، این حاشیهها ممکن است قهوهای و خشک شوند و برگها میتوانند پیچ خورده یا لوله شوند. گیاه همچنین ممکن است رشد ناقص، ساقههای ضعیف، کاهش رشد ریشه و کاهش اندازه و عملکرد میوه را نشان دهد. پتاسیم برای تنظیم آب، فعالسازی آنزیمها، سنتز پروتئین و مقاومت در برابر بیماریها کلیدی است، بنابراین کمبود آن بادمجانها را در برابر استرس آسیبپذیرتر میکند و قدرت و بهرهوری کلی گیاه را کاهش میدهد.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- منیزیم (Mg)
کمبود منیزیم در بادمجان معمولاً ابتدا به صورت کلروز بین رگبرگی – زرد شدن بین رگبرگها – در برگهای مسنتر ظاهر میشود، در حالی که خود رگبرگها سبز باقی میمانند؛ با پیشرفت کمبود، ممکن است لکههای قهوهای ایجاد شود، برگها ممکن است پیچیده شوند، رشد متوقف شود و موارد شدید منجر به ریزش زودرس برگها و کاهش عملکرد شود که همگی ناشی از نقش اساسی منیزیم در تشکیل کلروفیل و آنزیمهای فتوسنتزی است و این وضعیت اغلب توسط خاکهای شنی یا اسیدی، آبیاری بیش از حد یا رقابت با سطوح بالای پتاسیم یا کلسیم ایجاد میشود.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- کلسیم (Ca)
کمبود کلسیم در بادمجان معمولاً منجر به پوسیدگی انتهای شکوفه میشود که به صورت لکههای آبسوخته و برنز در انتهای شکوفه میوه ظاهر میشود که به مرور زمان تیره، خشک و چرمی میشود و در نهایت کیفیت و عملکرد میوه را کاهش میدهد. این کمبود همچنین باعث توقف رشد جدید، سوختگی نوک برگهای جوان و مهار رشد ریشه میشود که علائم آن معمولاً با نوسان رطوبت خاک، تنش خشکی، شوری زیاد خاک یا استفاده بیش از حد از کودهای نیتروژن یا پتاسیم ایجاد میشود که همگی جذب کلسیم توسط گیاه را محدود میکنند.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- گوگرد (S)
کمبود گوگرد در بادمجان با زرد شدن یکنواخت (کلروز) برگهای جوانتر مشخص میشود، زیرا گوگرد در گیاه بیحرکت است. این از نوک و حاشیه برگها شروع میشود و اغلب به توقف رشد، نازک شدن ساقهها و کاهش اندازه برگ و میوه منجر میشود و در موارد شدید منجر به گلدهی ضعیف، کاهش کیفیت میوه و کاهش کلی عملکرد میشود، در حالی که این وضعیت ممکن است جذب و استفاده از سایر مواد مغذی، به ویژه نیتروژن و پتاسیم را نیز مختل کند. کمبود گوگرد در بادمجان باعث زرد شدن یکنواخت برگهای جوانتر میشود که از نوک و حاشیه برگها شروع میشود و میتواند به توقف رشد، نازک شدن ساقهها، کوچکتر شدن برگها و میوهها و کاهش گلدهی و عملکرد منجر شود. این کمبود مواد مغذی بر سنتز اسید آمینه و پروتئین تأثیر میگذارد که اغلب ناشی از خاکهای تهی، کوددهی شدید بدون گوگرد یا شستشوی زیاد باران است و همچنین میتواند توانایی گیاه در جذب و استفاده از سایر مواد مغذی مانند نیتروژن را مختل کند.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر میکرو-Fe (آهن)
کمبود آهن در بادمجان در درجه اول به صورت کلروز بین رگبرگی – زرد شدن بین رگبرگها – در جوانترین برگها مشاهده میشود، در حالی که شاخ و برگهای قدیمیتر سبز باقی میمانند در موارد شدیدتر، رشد برگ متوقف میشود، رشد کلی کند میشود و عملکرد کاهش مییابد، زیرا آهن برای سنتز کلروفیل و عملکرد آنزیم ضروری است و علائم آن اغلب با pH بالای خاک، کلسیم اضافی یا غرقاب تشدید میشود و مدیریت آن معمولاً شامل اسپری برگی آهن یا بهبود شرایط ناحیه ریشه برای افزایش جذب آهن است.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر میکرو-Zn (روی)
کمبود روی در بادمجان باعث علائمی مانند زرد شدن برگها اغلب همراه با کلروز بین رگبرگی، تغییر شکل برگ شامل حاشیههای باریکتر یا موجدار، توقف رشد و کاهش طول میانگره میشود که منجر به تشکیل برگهای خوشهای یا رزت مانند میشود؛ لکههای قهوهای یا برنزه شدن ممکن است روی برگها ایجاد شود و برگهای جدید اغلب کوچکتر از اندازه طبیعی هستند، این کمبود معمولاً در خاکهای قلیایی، شنی یا غنی از فسفر که در آنها دسترسی به روی محدود است، رخ میدهد و میتواند با سلامت ضعیف ریشه یا آبیاری بیش از حد تشدید شود.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر میکرو-B (بور)
کمبود بور در بادمجان باعث توقف رشد و تغییر شکل آن، به ویژه در نوک گیاه میشود که علائم آن شامل پیچ خوردگی یا انحنای برگهای جدید، مرگ نقاط رشد و ساقههای ضعیف یا شکننده است؛ همچنین میتواند گلدهی و تشکیل میوه را کاهش دهد و گاهی اوقات منجر به میوههای بدشکل شود، زیرا بور برای تشکیل دیواره سلولی، رشد گرده و انتقال قند بسیار مهم است و کمبود آن اغلب در خاکهای شنی یا قلیایی که بور کمتری در دسترس است، رخ میدهد.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
