یک برنامه تغذیهای برای هندوانه و بسیار مهم است زیرا تأمین بهینه مواد مغذی، رشد قوی، رشد سالم میوه، عملکرد بالا و مقاومت در برابر بیماریها را تضمین میکند، در حالی که کمبود مواد مغذی میتواند منجر به رشد ناقص گیاهان، بدشکلی میوهها، کاهش کیفیت برداشت و ضررهای اقتصادی شود. هندوانه و ملون به ویژه به عدم تعادل در مواد مغذی مانند نیتروژن، پتاسیم، کلسیم و بور حساس است. مدیریت نادرست میتواند باعث اختلالات خاصی از جمله پوسیدگی میوه، توخالی شدن میوه، شیرینی کم و کاهش ماندگاری شود. با پیروی از یک برنامه تغذیهای متناسب، کشاورزان میتوانند میزان مواد مغذی را با نیازهای گیاه در طول مراحل رشد آن مطابقت دهند و بهرهوری را به حداکثر برسانند و کیفیت میوه را برای موفقیت در بازار حفظ کنند.
کمبود عناصر ماکرو-N (نیتروژن)
کمبود نیتروژن در هر دو نوع هندوانه و خربزه باعث میشود برگهای پایینی یا قدیمیتر به رنگ سبز کمرنگ یا زرد درآیند، رشد گیاه بهطور قابلتوجهی متوقف میشود و برگها احتمالاً زرد شده و زودتر میافتند. گیاهان کوچکتر و کمرنگتر به نظر میرسند و ساقهها یا تاکهای آنها نازک، سفت و فیبری میشوند. تشکیل میوه و بلوغ به طور منفی تحت تأثیر قرار میگیرد – گلها احتمالاً سقط میشوند، میوههای کمتری رشد میکنند و آنهایی که رشد میکنند اغلب کوچک، رنگپریده و گاهی تغییر شکل یافته هستند. این علائم منجر به کاهش عملکرد و کیفیت پایین میوه میشود. کاربرد به موقع و متعادل نیتروژن قبل از گلدهی برای جلوگیری از کاهش برگشتناپذیر عملکرد و نقص میوه در هر دو محصول ضروری است.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس) به زودی محصولات بیشتری در این زمینه منتشر خواهد شد.
کمبود عناصر ماکرو-P (فسفر)
کمبود فسفر در هندوانه و خربزه باعث میشود که گیاهان از رشد باز بمانند و برگهایشان به رنگ سبز تیره و کدر درآید و اغلب در سطح زیرین برگها و دمبرگها تغییر رنگ بنفش ایجاد میشود. کمبود شدید فسفر ممکن است منجر به لکههای قهوهای، پوسیدگی برگهای مسنتر و تأخیر در بلوغ میوه شود. گیاهان همچنین ممکن است شکل نامنظم میوه با رنگ کدر یا برنزی و کاهش اندازه میوه را نشان دهند. علائم اغلب نامحسوس هستند و از طریق آزمایش خاک و بافت بهتر تشخیص داده میشوند، زیرا علائم بصری را میتوان با سایر شرایط اشتباه گرفت. اطمینان از فسفر کافی قبل از گلدهی و در مراحل اولیه رشد برای عملکرد بالا، بلوغ زودرس و کیفیت خوب میوه حیاتی است.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو-K (پتاسیم)
کمبود پتاسیم در هندوانه و خربزه در درجه اول بر برگهای مسنتر تأثیر میگذارد و باعث زردی یا کلروز حاشیهای میشود که به قهوهای شدن یا سوختگی در امتداد لبههای برگ منجر میشود. برگها ممکن است پیچیده یا چروکیده شوند و در موارد شدید، نوک برگها خشک میشوند. گیاهان رشد کوتاهی دارند، ساقههای ضعیفی دارند و مقاومت آنها در برابر بیماریها و تنشهای محیطی کاهش مییابد. رشد میوه مختل میشود و در نتیجه میوههای کوچکتر و بدشکل با طعم و بافت ضعیف و میزان بیشتری از ترک خوردگی یا شکافتن میوه ایجاد میشود. این کمبود همچنین راندمان فتوسنتز و عملکرد کلی را کاهش میدهد. مدیریت سطح پتاسیم از طریق آزمایش مناسب خاک و کوددهی متعادل برای حفظ رشد سالم گیاه، کیفیت میوه و عملکرد در هر دو محصول هندوانه و خربزه ضروری است. علاوه بر این، جذب پتاسیم میتواند تحت تأثیر pH خاک، سطح نیتروژن و تنشهای محیطی قرار گیرد، بنابراین مدیریت یکپارچه مواد مغذی برای جلوگیری از این عدم تعادل توصیه میشود. نظارت و تنظیم مداوم تأمین پتاسیم، قدرت گیاه و تولید میوههای قابل فروش را بهبود میبخشد.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- منیزیم (Mg)
کمبود منیزیم در هندوانه و خربزه معمولاً با زرد شدن بین رگبرگها در در برگهای مسنتر شروع میشود در حالی که خود رگبرگها سبز باقی میمانند. با پیشرفت کمبود، بافت زرد شده ممکن است سفید و در نهایت نکروزه شود و منجر به آسیب برگ و کاهش فتوسنتز شود. این کمبود در خاکهای اسیدی یا شنی رایجتر است و میتواند با سطوح بیش از حد کاتیونهای رقیب مانند پتاسیم، کلسیم یا آمونیوم که مانع جذب منیزیم میشوند، تشدید شود. منیزیم برای تولید کلروفیل و فعالسازی آنزیمها ضروری است، بنابراین کمبود آن منجر به توقف رشد و کاهش قابل توجه عملکرد میوه میشود. علائم را میتوان با سمیت منگنز یا بیماریهای قارچی اشتباه گرفت، بنابراین تشخیص دقیق مهم است.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- کلسیم (Ca)
کمبود کلسیم در هندوانه و خربزه باعث طیف وسیعی از علائم جدی از جمله برگهای بدشکل و صدفی با رگبرگهای ضعیف، کلروز شروع شده از حاشیه برگها و زرد شدن برگهای جوانتر با رگبرگهای سبز میشود. نقاط در حال رشد و ریشهها میتوانند از بین بروند و ساقهها به دلیل استحکام کم سلولها ضعیف و مستعد ترک خوردن میشوند. این کمبود اغلب منجر به پوسیدگی انتهای شکوفه میشود که با ضایعات خیس، تیره و چرمی در انتهای شکوفه میوه، ترک خوردن میوه، توخالی شدن قلب و قهوهای شدن داخلی گوشت که میتواند آبکی شود، مشخص میشود. این علائم گاهی اوقات فقط پس از برداشت در حین حمل و نقل یا انبارداری ظاهر میشوند. خربزهها به ویژه به کمبود کلسیم حساس هستند که با تأمین ناهموار آب، تغذیه نامتعادل پتاسیم، خاکهای اسیدی یا شنی و شرایط خشکسالی تشدید میشود. تأمین مناسب کلسیم از طریق کوددهی متعادل و مدیریت مداوم رطوبت خاک برای جلوگیری از این اختلالات و تضمین کیفیت و عملکرد میوه بسیار مهم است.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- گوگرد (S)
کمبود گوگرد در هندوانه و خربزه باعث توقف رشد عمومی و تغییر رنگ برگهای جوانتر به زرد کمرنگ تا سبز روشن میشود که آن را از کمبود نیتروژن که ابتدا در برگهای مسنتر ظاهر میشود، متمایز میکند. برگهای آسیبدیده همچنین ممکن است نقاط کوچک و فرورفته و لکههای قهوهای روشن در امتداد حاشیهها نشان دهند. گوگرد برای سنتز پروتئین و تولید کلروفیل ضروری است، بنابراین کمبود آن رشد کلی گیاه را به خطر میاندازد، بلوغ را به تأخیر میاندازد، میزان قند را کاهش میدهد و ممکن است حساسیت به بیماریها و تنشهای محیطی را افزایش دهد.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر میکرو-Mn (منگنز)
کمبود منگنز در هندوانه و خربزه به صورت کلروز بین رگبرگی در برگهای مسنتر بروز میکند، به طوری که بافت بین رگبرگها رنگپریده یا زرد میشود در حالی که رگبرگها سبز باقی میمانند. در موارد شدید، لکههای قهوهای نکروزه میتوانند روی سطح برگ ظاهر شوند و لکههای قهوهای مایل به بنفش ممکن است روی ساقه یا دمبرگ برگ ایجاد شوند. علائم اغلب از حاشیه برگها شروع میشوند و ممکن است با کاهش رشد، پیچ خوردگی برگ همراه باشند و در کمبودهای شدید، نوک جوانترین برگها میتوانند سفید، لولهای و پیچیده شوند که منجر به رشد ناقص گیاهان و احتمالاً مرگ نقطه رشد میشود. pH بالای خاک، خاکهای آهکی، خاکهای شنی و خاکهای غنی از مواد آلی با سطوح بالای فسفات، کلسیم، آهن یا روی میتوانند مانع از دسترسی به منگنز شوند و منجر به کمبود شوند. اقدامات اصلاحی شامل محلولپاشی سولفات منگنز و مدیریت pH خاک برای بهینهسازی دسترسی به منگنز است.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
