کمبود مواد مغذی در کرفس اهمیت زیادی دارد زیرا به طور مستقیم بر کیفیت، عملکرد و بازارپسندی محصول تأثیر میگذارد. اختلال در جذب مواد مغذی میتواند کیفیت کرفس را کاهش دهد و در دورههای رشد سریع یا در شرایط استرس محیطی مانند نوسانات رطوبت رخ دهد. کلسیم برای رشد سالم سلولها بسیار حیاتی است و کمبود آن باعث آسیب به یکپارچگی ساختاری گیاه، کاهش قدرت گیاه و تجزیه بافت میشود. همچنین کمبود سایر مواد مغذی مانند نیتروژن یا بور ممکن است باعث زرد شدن برگها، توقف رشد و کاهش رشد ساقه شود که همین موضوع باعث افت عملکرد محصول میگردد. از آنجا که کرفس دارای سیستم ریشهای کوچک و جذب مواد مغذی ناکارآمد است، برای جلوگیری از این کمبودها نیاز به خاک حاصلخیز و زهکشی شده با مواد آلی کافی و تأمین مداوم مواد مغذی دارد. رفع کمبود مواد مغذی در کرفس برای حفظ سلامت گیاه و به حداکثر رساندن موفقیت تولید بسیار ضروری است.
کمبود عناصر ماکرو-N (نیتروژن)
کمبود نیتروژن در کرفس باعث زرد شدن برگهای پیرتر میشود که به سمت برگهای جوانتر پیشرفت میکند. این کمبود موجب کاهش رشد گیاه، کوتاهی ساقهها و کاهش کلی تولید میگردد. در موارد شدید، برگها ممکن است سفید شده و در نهایت ازبین بروند. کرفس نیاز بالایی به نیتروژن دارد و عدم تأمین کافی آن باعث میشود گیاه رنگ پریده و ضعیف شود و محصول با کیفیت پایینتر و عملکرد کمتری تولید کند. برای جبران، معمولاً کود نیتروژندار به صورت تقسیم شده در طول دوره رشد به گیاه داده میشود. البته استفاده بیش از حد نیتروژن میتواند منجر به مشکلاتی مانند رشد زیاد و آسیب به گیاه شود و همچنین نیتروژن زیادی در خاک ممکن است از طریق بارندگی شسته شود. با این حال، استفاده بیش از حد میتواند باعث سمیت و مشکلات زیستمحیطی شود، بنابراین مدیریت متعادل کلیدی است.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس) به زودی محصولات بیشتری در این زمینه منتشر خواهد شد.
کمبود عناصر ماکرو-P (فسفر)
کمبود فسفر در کرفس در درجه اول باعث توقف رشد با برگهای کوچکتر، سبز تیرهتر و کوتاهتر شدن قد گیاه میشود. برگهای مسنتر ممکن است کمی زردی و پیری زودرس مشابه کمبود نیتروژن نشان دهند، اما به طور مشخص، کمبود فسفر اغلب منجر به توسعه ضعیف ریشه و عدم تعادل بین رشد شاخه و ریشه میشود. در برخی موارد، بنفش شدن یا تغییر رنگ مایل به قرمز میتواند در برگهای مسنتر، به ویژه در شرایط خنک که جذب فسفر را محدود میکند، ظاهر شود. این کمبود، قدرت کلی گیاه را محدود میکند و باعث میشود گیاهان کرفس ضعیف شوند، برگهای کمتری داشته باشند و کیفیت آنها کاهش یابد. کمبود فسفر در خاکهای سرد، رسی سنگین یا خاکهای با pH بالا که جذب ریشه در آنها مختل میشود، شایعتر است. بدون فسفر، رشد کرفس به طور قابل توجهی کند میشود و در موارد شدید، گیاهان ممکن است از بین بروند.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر ماکرو ثانویه- کلسیم (Ca)
کمبود کلسیم در کرفس باعث یک اختلال فیزیولوژیکی میشود که با سیاه شدن و مرگ بافتهای برگ جوان “سیاه شدن ساقه” در مرکز گیاه مشخص میشود. این کمبود عمدتاً بر بافتهای با رشد سریع و برگهای جوان تأثیر میگذارد که رشد آنها متوقف، پیچ خورده، نکروزه و در نهایت از بین میرود. این اختلال اغلب در دورههای رشد سریع در دمای گرم، کوددهی زیاد یا شرایط رطوبتی متغیر خاک رخ میدهد. کمبود کلسیم منجر به توسعه ضعیف سلول و ضعف ساختاری میشود که منجر به از دست دادن کیفیت و کاهش عملکرد میشود. پیشگیری شامل اطمینان از رطوبت مداوم خاک، جلوگیری از کوددهی بیش از حد و استفاده از کلسیم از طریق اصلاح خاک یا اسپری برگی به نقطه رشد برای حفظ رشد سالم کرفس است.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
کمبود عناصر میکرو-B (بور)
کمبود بور در کرفس معمولاً باعث شکنندگی ساقهها با نوارهای قهوهای روی اپیدرم بالای دستههای آوندی دمبرگها میشود و ترکهای عرضی روی سطح بیرونی ساقه ایجاد میشود. بافت آسیبدیده ممکن است به سمت بیرون پیچ بخورد و ظاهری مودار به دمبرگها بدهد و برگهای جوانتر داخلی میتوانند سیاه شوند و دچار پوسیدگی شوند. این کمبود اغلب در مراحل رشد سریع در شرایط آب و هوایی گرم ظاهر میشود و میتواند باعث ترک خوردگی ساقه شود که به عنوان “رگه سیاه” شناخته میشود. کمبود بور بسیار مهم است زیرا بور برای تشکیل دیواره سلولی، تقسیم سلولی و رشد کلی گیاه ضروری است. شرایط خاک مانند pH بالا، خشکسالی یا بارندگی زیاد که منجر به آبشویی میشود، میتواند کمبود بور در کرفس را تشدید کند.
راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)
