کمبود مواد مغذی در فلفل

کمبود مواد مغذی در فلفل دلمه‌ای معمولاً ناشی از عواملی مانند آبیاری نامنظم، ساختار ضعیف خاک، رشد سریع رویشی، استفاده بیش از حد از کودهای خاص، دمای بالا و رقابت بین مواد مغذی مانند پتاسیم و کلسیم در ریشه‌ها است. این عوامل توانایی گیاه را در جذب مواد معدنی ضروری – حتی زمانی که در خاک وجود دارند – محدود می‌کنند و منجر به علائمی مانند پوسیدگی انتهای شکوفه، پیچ خوردگی برگ و رشد ناقص می‌شوند. پیشگیری و اصلاح این کمبودها شامل حفظ رطوبت پایدار خاک از طریق آبیاری مناسب، متعادل کردن کاربرد کود، انجام تجزیه و تحلیل منظم خاک و برگ، بهبود کیفیت خاک با مواد آلی و کنترل‌های محیطی برای تعدیل استرس است، در حالی که اسپری‌های برگی اصلاح سریع برخی از مواد مغذی را ارائه می‌دهند اما عموماً برای کلسیم موجود در میوه‌ها بی‌اثر هستند.

 

کمبود عناصر ماکرو-N (نیتروژن)

کمبود نیتروژن در فلفل دلمه‌ای با گیاهان باریک و کوتاه‌قد با برگ‌های زرد کم‌رنگ مشخص می‌شود که از شاخ و برگ‌های قدیمی‌تر شروع شده و به برگ‌های جوان‌تر گسترش می‌یابد، گیاهان رشد ضعیفی نشان می‌دهند و گلدهی یا میوه‌دهی کاهش می‌یابد. این وضعیت معمولاً ناشی از شسته شدن نیتروژن از خاک توسط آبیاری یا باران، کوددهی ناکافی یا کیفیت پایین خاک، به ویژه در خاک‌های شنی و پس از استفاده زیاد از کمپوست است. اصلاح کمبود نیتروژن شامل استفاده از کودهای غنی از نیتروژن در فواصل توصیه شده است.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس) به زودی محصولات بیشتری در این زمینه منتشر خواهد شد.

 

کمبود عناصر ماکرو-P (فسفر)

کمبود فسفر در فلفل دلمه‌ای باعث توقف رشد، توسعه ضعیف ریشه، شاخه‌های کوتاه و جوانه‌های متعدد توسعه نیافته می‌شود که منجر به کاهش تولید گل و میوه می‌شود. برگ‌های مسن‌تر ممکن است کلروز، پژمردگی و گاهی تغییر رنگ بنفش نشان دهند. در سطح مولکولی، ریشه‌های فلفل دلمه‌ای با تغییر بیان ژن برای انتقال مجدد فسفر داخلی و تنظیم مسیرهای متابولیکی و رشد ریشه برای بهبود جذب فسفر، به کمبود فسفر پاسخ می‌دهند. این کمبود با شرایط خاک مانند اسیدیته، ماده آلی کم و خاک‌های سرد یا مرطوب تشدید می‌شود و می‌تواند قدرت و عملکرد کلی گیاه را کاهش دهد. مدیریت کمبود فسفر معمولاً شامل استفاده از کودهای غنی از فسفر و رسیدگی به شرایط خاک برای بهینه‌سازی در دسترس بودن فسفر برای رشد و بهره‌وری سالم گیاه است.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

 

کمبود عناصر ماکرو-K (پتاسیم)

کمبود پتاسیم در فلفل دلمه‌ای معمولاً به صورت کاهش رشد ظاهر می‌شود و گیاهان اندازه کوچک‌تر و برگ‌های ضعیف‌تری نشان می‌دهند. برگ‌های مسن‌تر در امتداد حاشیه‌ها و بین رگبرگ‌ها زردی (کلروز) نشان می‌دهند که اغلب با لکه‌های نکروزه و لبه‌های سوخته همراه است که ممکن است در لکه‌های مرده بزرگتر ادغام شوند. برگ‌ها ممکن است علیرغم رنگ سبز تیره‌شان، پژمرده یا خمیده به نظر برسند و لکه‌های قهوه‌ای نیز می‌توانند در لبه‌های میوه ایجاد شوند. این کمبود، انتقال قند در گیاه را مختل می‌کند و منجر به تجمع نشاسته در برگ‌های پایینی می‌شود و گیاه را در برابر بیماری‌ها و استرس حساس‌تر می‌کند. این عنصر در مراحل گلدهی و رشد میوه بسیار مهم است زیرا پتاسیم تجمع کربوهیدرات، مقاومت در برابر بیماری‌ها و تحمل سرما را افزایش می‌دهد. تغذیه مناسب پتاسیم به حفظ رشد سالم و عملکرد میوه پربار در فلفل دلمه‌ای کمک می‌کند.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

 

کمبود عناصر ماکرو ثانویه- منیزیم (Mg)

کمبود منیزیم در فلفل دلمه‌ای در درجه اول به صورت زردی روشن (کلروز) بین رگبرگ‌ها ظاهر می‌شود، در حالی که رگبرگ‌های اصلی و حاشیه اطراف آن‌ها سبز باقی می‌مانند و معمولاً ابتدا برگ‌های مسن‌تر را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این کلروز بین رگبرگی ممکن است با علائم سوختگی یا لکه‌های نکروتیک همراه باشد. با پیشرفت کمبود، کلروز می‌تواند به سمت مرکز برگ گسترش یابد. منیزیم برای فتوسنتز و رشد سالم ضروری است، بنابراین کمبود آن می‌تواند قدرت و عملکرد گیاه را کاهش دهد. این کمبود اغلب در خاک‌های شنی و اسیدی، سطح پتاسیم بالا یا شرایط سرد و مرطوب بدتر می‌شود.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

 

کمبود عناصر ماکرو ثانویه- کلسیم (Ca)

کمبود کلسیم در فلفل دلمه‌ای در درجه اول باعث اختلالی به نام پوسیدگی انتهای شکوفه می‌شود که با لکه‌های فرورفته سبز کم‌رنگ یا زرد در پایین (انتهای شکوفه) میوه‌های نارس مشخص می‌شود که در نهایت تیره می‌شوند و ممکن است به باکتری‌ها و قارچ‌های پوسیدگی نرم آلوده شوند. این کمبود، دیواره‌های سلولی را تضعیف می‌کند و منجر به فروپاشی بافت می‌شود و میوه را مستعد بیماری می‌کند. این مشکل اغلب نه از کمبود کلسیم در خاک، بلکه از جذب ضعیف کلسیم توسط گیاه، به ویژه در طول رشد سریع میوه که کلسیم ترجیحاً به برگ‌ها منتقل می‌شود تا میوه‌ها، ناشی می‌شود. علائم کمبود کلسیم همچنین شامل لکه‌های سیاه روی برگ‌ها، پیچ خوردگی برگ‌های جوان‌تر و توقف رشد گیاه است. عواملی مانند آبیاری نامنظم، سطح بالای نیتروژن، خاک خشک و آسیب ریشه می‌توانند این کمبود را تشدید کنند. حفظ رطوبت مداوم خاک و کوددهی مناسب، کلید جلوگیری از کمبود کلسیم و پوسیدگی انتهای شکوفه در فلفل دلمه‌ای هستند.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

 

کمبود عناصر ماکرو ثانویه- گوگرد (S)

کمبود گوگرد در فلفل دلمه‌ای در درجه اول به صورت کلروز سبز روشن یکنواخت در جوان‌ترین برگ‌ها بروز می‌کند، جایی که رگبرگ‌های برگ سبز تیره‌تر باقی می‌مانند. این اغلب منجر به توقف رشد گیاه با میانگره‌های کوتاه‌تر و کاهش ارتفاع کلی گیاه می‌شود. این کمبود، متابولیسم گوگرد را مختل می‌کند و به طور قابل توجهی بر متابولیسم نیتروژن تأثیر می‌گذارد و منجر به تجمع اسیدهای آمینه در برگ‌ها و ریشه‌ها و کاهش کربوهیدرات‌ها در میوه‌ها می‌شود. این می‌تواند باعث کمبود کربوهیدرات‌های محلول منتقل شده از بافت‌های منبع به مخزن شود و در نهایت اندازه و کیفیت میوه را کاهش دهد. علائم کمبود گوگرد در خاک‌های اسیدی، شنی یا با هوادهی ضعیف بدتر می‌شود و مدیریت تأمین گوگرد برای رشد سالم و عملکرد بهینه در کشت فلفل دلمه‌ای بسیار مهم است.

راه حل  پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

 

کمبود عناصر میکرو-Fe (آهن)

کمبود آهن در فلفل دلمه‌ای معمولاً باعث زردی یا کلروز برگ‌های جوان‌تر می‌شود، به خصوص به صورت کلروز بین رگبرگی که در آن رگبرگ‌های برگ سبز تیره‌تر باقی می‌مانند در حالی که بافت بین آن‌ها زرد می‌شود. این وضعیت منجر به کاهش ارتفاع گیاه و توقف رشد می‌شود، به طوری که برگ‌ها پژمرده و کمتر سفت به نظر می‌رسند. این کمبود معمولاً با pH بالای خاک، خاک‌های غرقاب یا آهکی و وجود بیش از حد فلزات دیگر مانند مس یا منگنز که در دسترس بودن آهن اختلال ایجاد می‌کنند، تشدید می‌شود. آهن برای فتوسنتز و متابولیسم کلی گیاه ضروری است، بنابراین کمبود آن می‌تواند به طور قابل توجهی رشد اولیه برگ، قدرت و بهره‌وری محصول را در فلفل دلمه‌ای کاهش دهد. رفع کمبود آهن معمولاً شامل اصلاح pH خاک، بهبود زهکشی یا استفاده از کودهای حاوی آهن یا اسپری برگ برای بازیابی رشد سالم است.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

 

کمبود عناصر میکرو-Mn (منگنز)

کمبود منگنز در فلفل دلمه‌ای با لکه‌های زرد-سبز که بین رگبرگ‌های برگ، به ویژه در نوک برگ‌ها ظاهر می‌شوند، مشخص می‌شود. نواحی بین رگبرگی برگ‌های جوان کلروزه می‌شوند در حالی که رگبرگ‌های کوچک سبز تیره باقی می‌مانند و به برگ‌ها ظاهری لکه‌دار می‌دهند. این کمبود در درجه اول بر برگ‌های جوان‌تر تأثیر می‌گذارد و می‌تواند منجر به کاهش راندمان فتوسنتز و توقف رشد گیاه شود. تمایز کمبود منگنز از علائم مشابه ناشی از کمبود آهن یا منیزیم، که از نظر سن و الگوی کلروز، برگ‌ها را به طور متفاوتی تحت تأثیر قرار می‌دهند، مهم است.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

 

کمبود عناصر میکرو-Mo (مولیبدن)

کمبود مولیبدن در فلفل دلمه‌ای با تغییر شکل برگ‌های جوان مشخص می‌شود که ممکن است بدشکل به نظر برسند و قسمت‌هایی از پهنک برگ از بین رفته و چروکیده باشند، اما معمولاً بدون تغییر رنگ هستند. این کمبود با خاک‌های اسیدی، pH پایین و سطح پایین مواد آلی خاک تشدید می‌شود. مولیبدن برای متابولیسم کارآمد نیترات و فسفر در گیاهان حیاتی است. از آنجایی که مولیبدن فقط در مقادیر بسیار کم مورد نیاز است، کمبود آن نادر است، اما اگر pH بهینه نباشد، می‌تواند منجر به توقف رشد و پیچ خوردگی برگ‌ها شود. معمولاً بهترین جذب در pH خاک بین ۶.۰ تا ۷.۰ است. در صورت نیاز، می‌توان از اسپری برگ برای اصلاح این کمبود استفاده کرد.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

کمبود عناصر میکرو-B (بور)

کمبود بور در فلفل دلمه‌ای معمولاً ابتدا در برگ‌ها به صورت از دست دادن رنگ، زرد شدن و فنجانی شدن ظاهر می‌شود که اغلب برگ‌های بالایی نزدیک نقاط رشد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با پیشرفت کمبود، برگ‌ها ممکن است چروکیده و یا رشد گیاه می‌تواند متوقف شود و نقاط رشد احتمالاً از بین می‌روند. بور در گیاهان بی‌حرکت است، به این معنی که نمی‌تواند از برگ‌های مسن‌تر به رشد جدید منتقل شود و باعث می‌شود علائم عمدتاً در بافت‌های جوان ظاهر شوند. این ماده مغذی برای رشد ریشه، پایداری دیواره سلولی و تشکیل مناسب میوه بسیار مهم است و بر طعم، رنگ و بافت فلفل تأثیر می‌گذارد. جذب بور تحت تأثیر pH خاک قرار می‌گیرد، کمبود آن اغلب در خاک‌های قلیایی، شنی یا مستعد خشک‌سالی رخ می‌دهد و کلسیم اضافی نیز می‌تواند مانع جذب آن شود. مدیریت سطح بور از طریق محلول‌پاشی خاک یا برگ‌ها، به ویژه در مراحل گلدهی و میوه‌دهی، برای اطمینان از رشد سالم و عملکرد بهینه حیاتی است.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)

 

کمبود عناصر میکرو-Zn (روی)

کمبود روی در فلفل دلمه‌ای باعث می‌شود که برگ‌ها بین رگبرگ‌ها به رنگ زرد روشن درآیند که اغلب با لکه‌های قهوه‌ای نکروزه همراه است. برگ‌های مسن‌تر ممکن است بیش از حد معمول پیچ بخورند و رشد کلی گیاه به دلیل کوتاه شدن میانگره‌ها و کوچک‌تر شدن برگ‌ها متوقف می‌شود. این کمبود منجر به کاهش تعداد و اندازه کوچک‌تر فلفل‌های تولید شده می‌شود. روی برای عملکردهای مختلف گیاه، از جمله فعال‌سازی آنزیم‌ها و تنظیم رشد، مهم است، بنابراین کمبود آن به طور قابل توجهی بر عملکرد و کیفیت میوه در فلفل دلمه‌ای تأثیر می‌گذارد.

راه حل پیشنهادی کیمات: (انتخاب یک مورد یا چند کود، بسته به نظر کارشناس)