کمبود عناصر ماکرو-N (نیتروژن)

اولین نشانه کمبود نیتروژن، زرد شدن یا سبز کم‌رنگ شدن برگ‌های پایینی (برگ‌های مسن‌تر) است. رشد شاخه‌ها و برگ‌ها کاهش می‌یابد و گیاه ضعیف و کم‌حجم به نظر می‌رسد. تعداد و اندازه حبه‌ها و خوشه‌ها کاهش یافته و عملکرد محصول پایین می‌آید. در کمبود شدید نیتروژن، برگ‌ها پژمرده و کوچک می‌شوند و حبه‌ها نیز رشد کافی ندارند. به دلیل نقش نیتروژن در ساخت کلروفیل، برگ‌ها سبزی خود را از دست می‌دهند اما مهم‌تر از رنگ، کاهش رشد و تولید است.

راه حل  پیشنهادی کیمات:

 

کمبود عناصر ماکرو-P (فسفر)

علائم کمبود فسفر در انگور زردشدن بین رگبرگ‌های برگ‌های قدیمی (بالا یا میانی تاک) که به تدریج برگ‌ها قرمز رنگ می‌شود. در صورت پیشرفت کمبود فسفر، مناطق قرمز بین رگبرگ‌ها تبدیل به بافت سخت و سفت می‌شود. از دیگر علائم کمبود کوتاه شدن فاصله بین گره‌ها (شاخه‌های کوتاه)، کاهش تعداد و اندازه میوه‌ها، به ویژه در مراحل گلدهی و تشکیل میوه است.

راه حل  پیشنهادی کیمات:

 

کمبود عناصر ماکرو-K (پتاسیم)

اولین نشانه کمبود پتاسیم، زرد یا قهوه‌ای شدن حاشیه برگ‌های قدیمی‌تر است که به تدریج به سمت مرکز برگ پیشروی می‌کند. در موارد شدیدتر، برگ‌ها ممکن است خشک شده و به سمت بالا یا پایین پیچ بخورند. گیاه انگور با کمبود پتاسیم رشد ضعیف و کوتاهی خواهد داشت و شاخه‌ها شکننده و ضعیف می‌شوند. تاک‌هایی که دچار کمبود پتاسیم هستند، مقاومت کمتری نسبت به بیماری‌ها دارند. میوه‌ها کوچک‌تر، با طعم ترش‌تر و رنگ ضعیف‌تر خواهند بود. همچنین خوشه‌ها سفت و رنگ آن‌ها تغییر می‌کند و در موارد شدید، حبه‌ها خشک و کشمشی می‌شوند. پتاسیم نقش مهمی در سنتز قندها و انتقال آن‌ها به میوه دارد؛ کمبود آن باعث کاهش قند و کیفیت انگور می‌شود.

راه حل  پیشنهادی کیمات:

 

کمبود عناصر ماکرو ثانویه-Mg (منیزیم)

علائم کمبود منیزیم در انگور به طور عمده در برگ‌های مسن‌تر ظاهر می‌شود.  تغییر رنگ منطقه‌ای بین رگبرگ‌ها (کلروز بین رگبرگی)، به‌ویژه در برگ‌های مسن‌تر است. حاشیه برگ‌های مسن به رنگ قرمز یا قهوه‌ای درمی‌آید، در حالی که قسمت متصل به دمبرگ سبز باقی می‌ماند. با پیشرفت کمبود، این تغییر رنگ به سمت پهنک برگ گسترش می‌یابد. در مراحل شدید، ساقه‌ها ممکن است دچار نکروز شوند که این امر به کاهش یا از دست رفتن کامل خوشه‌ها منجر می‌شود.

راه حل  پیشنهادی کیمات:

 

کمبود عناصر ماکرو ثانویه-Ca (کلسیم)

 اولین نشانه کمبود کلسیم، ایجاد نوار باریک نکروزه (سوختگی قهوه‌ای) در لبه برگ‌هاست که به‌تدریج به سمت محل اتصال پهنک و دمبرگ پیشروی می‌کند. از دیگر علائم کمبود کلسیم در انگورشامل بافت‌مردگی ساقه و نکروز خوشه، نرم شدن میوه، کاهش سفتی حبه‌ها و کاهش خاصیت انبارداری انگور، افزایش ترک خوردن، قهوه‌ای شدن و ریزش حبه‌ها، کاهش کیفیت میوه ، در موارد شدید، لهیدگی و پوسیدگی خوشه و کاهش مقاومت در برابر بیماری‌ها است.

راه حل  پیشنهادی کیمات:

 

کمبود عناصر میکرو-B (بور)

علائم کمبود بور ابتدا در برگ‌های جوان و نقاط رشد دیده می‌شود. برگ‌ها زرد می‌شوند، بافت‌های بین رگبرگی زرد شده و در نهایت قهوه‌ای و خشک می‌شوند. در نوک شاخه‌ها و قبل از گلدهی، برآمدگی‌های گال‌مانند و تیره‌رنگ ایجاد می‌شود که بعداً نکروز می‌شود. کاهش تشکیل میوه یا عدم تشکیل میوه (ناباروری)، سوختگی و خشک شدن برخی خوشه‌ها به طوری که فقط ساقه خوشه با چند حبه باقی می‌ماند.

راه حل  پیشنهادی کیمات:

 

کمبود عناصر میکرو-Fe (آهن)

علائم کمبود آهن زرد شدن برگ‌های جوان (کلروز بین رگبرگی)، به طوری که رگبرگ‌ها سبز باقی می‌مانند اما پهنک برگ به رنگ زرد درمی‌آید. در مراحل پیشرفته، برگ‌ها به تدریج سفید می‌شوند و ممکن است نکروز یا خشکیدگی در لبه‌ها و مناطق برگ ظاهر شود. رشد شاخه‌ها و برگ‌های جدید کند می‌شود و ممکن است برگ‌های جدید به خوبی تشکیل نشوند.  

راه حل  پیشنهادی کیمات:

 

کمبود عناصر میکرو-Mn (منگنز)

علائم کمبود منگنز معمولاً ۲ تا ۳ هفته پس از گلدهی ظاهر می‌شود و ابتدا در برگ‌های جوان و قاعده سرشاخه‌ها دیده می‌شود. زرد شدن بین رگبرگ‌های برگ‌های جوان (کلروز بین رگبرگی)، در حالی که رگبرگ‌ها سبز باقی می‌مانند. با شدت یافتن کمبود، لکه‌های کوچک زرد چندوجهی در بافت‌های بین رگبرگی ظاهر می‌شود. این علائم شبیه کمبود آهن است، اما در کمبود منگنز برگ‌های جوان کمتر درگیر می‌شوند. رشد سرشاخه‌ها، برگ‌ها و حبه‌ها کاهش می‌یابد و رسیدن خوشه‌ها به تأخیر می‌افتد. علائم روی برگ‌هایی که در معرض آفتاب هستند شدیدتر است.

راه حل پیشنهادی کیمات:

 

کمبود عناصر میکرو-Zn (روی)

کمبود روی یکی از مشکلات رایج در باغات انگور است که تأثیر قابل توجهی بر رشد، کیفیت و کمیت محصول دارد. کمبود روی  باعث می‌شود رشد ریشه‌ها متوقف ‌شود و شاخه‌ها نیز رشد مناسبی ندارند. برگ‌ها نسبت به حالت طبیعی کوچکتر می‌شوند و شکل طبیعی خود را از دست می‌دهند. در برگ‌های جوان، کلروفیل کاهش یافته و بین رگبرگ‌ها زرد می‌شود، در حالی که رگبرگ‌ها سبز باقی می‌مانند یا نوارهای سبز تیره در بین رگبرگ‌ها دیده می‌شود. خوشه‌ها به صورت نامنظم شکل می‌گیرند و تعداد حبه‌ها بسیار کمتر از حد معمول است.

راه حل  پیشنهادی کیمات:

 

دیدگاه ها غیرفعال است