کمبود عناصر ماکرو-N (نیتروژن)
کمبود نیتروژن باعث توقف رشد، کوتاهی قد گیاه، برگهای باریک و عمودی، کاهش پنجهزنی و حجم کمتر سیستم ریشه میشود. درکمبود نیتروژن برگهای برنج سبز به صورت زرد کوچک ظاهر میشود، بهویژه ابتدا برگهای مسنتر را تحت تأثیر قرار میدهد، که زردی پیشرونده از نوک آن ایجاد میشود و در صورت پیشرفت به صورت قهوهای روشن یا نکروزه دیده میشود.
راه حل پیشنهادی کیمات:
کمبود عناصر ماکرو-P (فسفر)
کمبود فسفر در برنج، کاهش قابل توجهی در رشد و پنجه زنی را نشان می دهد. علائم کمبود فسفر در برگها به صورت رنگ سبز تیره، بنفش یا قهوهای در حاشیه و نوک برگها (ناشی از تجمع آنتوسیانین) دیده میشود. کمبود شدید باعث ایجاد رنگدانه های قهوه ای مایل به قرمز یا ارغوانی در برگ های مسن تر می شود که به سمت نکروز پیش می رود. همچنین کمبود فسفر مانع گلدهی و رشد خوشه می شود و چرخه رشد را طولانی می کند.








راه حل پیشنهادی کیمات:
کمبود عناصر ماکرو-K (پتاسیم)
کمبود پتاسیم در برنج به صورت حاشیههای قهوهای مایل به زرد و لکههای نکروزه قهوهای تیره که ابتدا روی برگهای مسن ظاهر می شوند. درصورت کمبود شدید عنصر پتاسیم در برنج کاهش پنجهزنی، ساقههای نازک و کوتاه، توقف رشد عمومی، سنبلچه های پر نشده، کاهش وزن دانه و افزایش عقیمی را شاهد هستیم.




راه حل پیشنهادی کیمات:
کمبود عناصر ماکرو ثانویه – Mg (منیزیم)
کمبود منیزیم در برنج به صورت کلروز بین رگبرگی نارنجی مایل به زرد (زرد شدن بین رگبرگها) ابتدا روی برگهای مسن ظاهر می شود و با تشدید کمبود به سمت برگهای جوانتر پیش می رود. ساختار برگهای برنج درصورت کمبود منیزیم مواج و آویزان می شوند (راه راه های سبز و زرد متناوب در طول). کمبود منیزیم اثرات منفی در رشد گیاه، پنجه زنی کمتر و کاهش فعالیت ریشه دارد.
راه حل پیشنهادی کیمات:
کمبود عناصر میکرو – Zn (روی)
علائم اولیه کمبود روی در برنج ۲ تا ۴ هفته پس از نشا رویت می شود. علائم در برگهای جوان به صورت رنگ پریدگی، سفیدی اطراف رگبرگ اصلی و خط سفید در امتداد رگبرگ میانی دیده میشود. در صورت پیشرفت کمبود روی، لکهها و رگههای قهوهای روی برگهای پایینی، بزرگ شده و به رنگ قهوهای برنزی در میآیند.



